Największa dekada filmowa: dowody Lata 70. były najlepszą dekadą dla kręcenia filmów — 2025
„O rany, te Reżyserzy z lat 70 … Dostali to ”. Dialog, którego można się spodziewać na każdym pierwszym roku filmoznawstwa, ale wiesz co? W tym stwierdzeniu jest dużo prawdy. Produkcja filmowa lat 70. ma tak niezmiennie wysoką jakość, że trudno zaprzeczyć, że nie była to najlepsza dekada dla przemysłu filmowego. Z pewnością dotyczyło to filmu amerykańskiego. Więźniowie prowadzili przytułek po awarii systemu studyjnego i choć ostatecznie zrujnowali go sobie, przez pewien czas reżyser, każdy artysta, był królem.
Lata siedemdziesiąte były dekadą eksperymentów. Ludzie eksperymentowali z seksem i narkotykami, a także eksperymentowali z filmem. Był to czas zmiany społecznej, a filmy z tamtej epoki odzwierciedlają tę zmianę. Oglądając wiele filmów z epoki nazywanej „Nowym Hollywood” (mniej więcej 1967–1980), wydaje się, że naprawdę myśleli, że wszystko jest możliwe. Zainspirowane sztuką europejską i kinem niezależnym filmy z lat siedemdziesiątych miały zupełnie inną estetykę, która odróżniała je od wszystkiego, co było przed nimi. Były szorstkie, złożone narracyjnie, gwałtowne, a czasami niewygodne i bezkompromisowe.
Jeśli spojrzeć na jakość filmów, żadna dekada nie może dotknąć lat 70. Plik lata siedemdziesiąte były naprawdę najlepszą dekadą do filmu. Wyróżnienia honorowe: Dog Day Afternoon, Five Easy Pieces, The Sting, Mean Streets, Chinatown.
1. Obcy
„W kosmosie nikt nie może, ucho, wrzeszczysz” Alien to spektakularny film, który robi podwójne wrażenie, biorąc pod uwagę, że został nakręcony w latach 70. Lata siedemdziesiąte to zupełnie inna dekada, a filmy science-fiction / horrory nie były wówczas modne. Chociaż poprzeczka została podniesiona wraz z Gwiezdnymi Wojnami, efekty specjalne stale ewoluowały i ulepszane, a Alien oferuje naprawdę najnowocześniejsze efekty zaprojektowane przez H. R. Gigera. Chestburster, ktoś?
Historia jest dość prosta i ma wiele wspólnego z mało znanym włoskim filmem klasy B, filmem Mario Bavy z 1965 roku Planet Of The Vampires. Ale jest klaustrofobiczna, napięta i naprawdę przerażająca w sposób, w jaki niewiele filmów jest. Ponadto ma jedną z najsilniejszych kobiecych postaci wszechczasów w Ripley Sigourney Weaver. Kontynuacja spotkała się z mieszanym przyjęciem, ale oryginał jest jednym z największych filmów science fiction, jakie kiedykolwiek powstały.
2. Teksańska masakra piłą mechaniczną
Hindustan Times
„Kto przeżyje i co z nich zostanie?” Horror Tobe Hoopera z 1973 roku „Teksańska masakra piłą mechaniczną” jest wyczerpujący. Kiedy skończysz oglądać film, masz wrażenie, że właśnie przeżyłeś noc ucieczki przed Leatherface i rodziną. Oczywiście tak właśnie powinno być. Piła łańcuchowa to najlepsze filmy partyzanckie z lat 70. W gotowym filmie naprawdę widać napięcie związane z produkcją: można wyczuć udrękę aktorów.
Film otrzymał wiele skarg i został zakazany za przemoc, podczas gdy w rzeczywistości nie jest aż tak brutalny. Myślisz, że widzisz o wiele więcej niż w rzeczywistości, a były inne, bardziej mainstreamowe filmy, robiące rzeczy równie brutalne i bezkarne. Texas Chainsaw Massacre wywarła niesamowity wpływ na gatunek horroru i, jak to jest w przypadku tego gatunku, stała się franczyzą. Z każdym sequelem i remakiem zyski spadały, ale nic nie może odebrać wpływu oryginalnego filmu.
3. Rocky
„Całe jego życie było strzałem jak milion do jednego” Rocky Balboa może być kultową postacią, dzięki której Sylvester Stallone stał się gwiazdą, ale przez pewien czas wyglądało na to, że film w ogóle nie powstał. Stallone napisał scenariusz do Rocky'ego po tym, jak Chuck Wepner przeszedł piętnaście rund z Muhammadem Alim w 1975 roku, a Rocky był połączeniem kilku różnych wojowników, w tym Rocky'ego Marciano i Joe Fraziera. Sly sprzedałby scenariusz United Artists tylko wtedy, gdyby mógł zagrać w filmie, a studio wolałoby Roberta Redforda, Ryana O'Neala i Burta Reynoldsa.
Studio ostatecznie zgodziło się pod warunkiem, że budżet zostanie utrzymany na niskim poziomie, a scenariusz zostanie zmieniony, a reszta to już historia. Rocky kosztował zaledwie 2 dolary i zwrócił oszałamiającą kwotę 225 milionów funtów w kasie na całym świecie, zdobywając nagrodę dla najlepszego filmu i najlepszego reżysera Johna G. Avildsena na ceremonii rozdania Oscarów oraz dającą początek pięciu (jak dotąd) serii sequeli. Mimo całego szowinizmu, porywającej motłochu i kultowych scen w późniejszych filmach, oryginał jest czasami dość melancholijny. Do diabła, Rocky nawet nie wygrywa walki z Creedem.
Cinema Retro
pokój w dolinie elvisa presleya
4. Halloween
Film „Noc, kiedy wrócił do domu” Johna Carpentera z 1978 r. Jest dziesięć razy bardziej przerażający, niż mógłby sobie życzyć większość współczesnych horrorów, i dokonuje tego bez uciekania się do wyjątkowo brutalnej złośliwości. Carpenter, reżyser, który twierdził, że bardzo chciałby reżyserować w systemie Studio z lat 30. i 40., nakręcił niezwykle napięty film, który dał początek gatunkowi slasherów.
W połowie lat 80. triki i triki używane w Halloween były frazesami, ale Halloween przetrwał próbę czasu. Oglądając go dzisiaj, film wciąż przeraża. Duża w tym zasługa prostej, ale bardzo skutecznej punktacji Carpentera oraz wykorzystania cieni i światła. Nakręcony za 250 000 dolarów film zarobił 70 milionów dolarów w kasie i stał się jednym z najbardziej udanych filmów niezależnych wszechczasów. Później pojawiło się kilka sequeli, spin-offów i remake'ów, ale nic nie dotyka oryginału z lat 70.
5. Ostatni pokaz zdjęć
Wiadomości Merkurego
„Anarene, Teksas, 1951. Nic się nie zmieniło…” Film Petera Bogdanovicha jest bardzo dobrą historią z lat 70. XX wieku. Opowiada o dzieciach z małego miasteczka w Teksasie, które odkrywają seks i inne dorosłe rzeczy oraz o tym, jak reagują na presję tych nowych doświadczeń. Zapisując, brzmi to jak film American Pie, ale The Last Picture Show nie może być dalej od niego. To powściągliwe, intymne spojrzenie na życie i relacje w małym miasteczku. Występy Cybil Shepherd i Jeff Bridges są na miejscu, ale Ben Johnson i Ellen Burstyn są jeszcze lepsze.
Johnson zdobył Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego, pomimo jego protestów, że nigdy nie nakręci filmu. Bogdanovich zdołał przekonać Johnsona, że zdobędzie Oscara, jeśli weźmie udział, i dotrzymał słowa. Film otrzymał wiele innych nagród i nominacji i jest powszechnie uważany za jeden z najlepszych filmów lat 70. Jest to jeden z nielicznych filmów, które mają w 100% świeżą ocenę w serwisie Rotten Tomatoes (na podstawie 47 recenzji). Cloris Leachman zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej za ten film. Jej przemowa akceptacyjna znajduje się poniżej.
6. Nashville
„Najbardziej cholerna rzecz, jaką kiedykolwiek widziałeś!” Kiedy większość ludzi słyszy słowo Nashville, prawdopodobnie przychodzi im na myśl nieco tandetny serial ABC, ale dla fanów kina lat 70. jest tylko jedno Nashville: muzyka country Roberta Altmana z 1975 roku. W filmie występuje zdumiewających 24 głównych bohaterów, a Altman energicznie przełącza się między swoimi historiami, a postacie zanurzają się w filmie i poza nim, zgodnie z „fabułą”. Luźny, improwizacyjny styl Altmana jest tutaj w pełni widoczny. Aktor napisał i nagrał własne piosenki, a wszystko, co jest w filmie, zostało zrobione „na żywo”.
Nashville odniosło krytyczny triumf po premierze, a wpływowi krytycy, tacy jak Pauline Kael i Roger Ebert, wystawili go pochlebnymi recenzjami i nazwali go najlepszym filmem roku. Społeczność muzyki country była jednak mniej entuzjastyczna, twierdząc, że film wyśmiewał ich szczerość i talent. Altman twierdził, że są zgorzkniali, ponieważ wybrał aktorów zamiast nich. Niezależnie od Twojej opinii na temat filmu, pozostaje on imponującym osiągnięciem w historii kina amerykańskiego.
7. Annie Hall
kruk sympatyzuje z małymi łotrami
„Nerwowy romans” Woody Allen, człowiek, który od trzydziestu lat co roku wypuszcza film, wciąż był obiecującym talentem w latach 70. Jego wcześniejsze prace (takie jak Banany i Sleeper) były farsami, które otrzymały mieszane recenzje, ale Annie Hall z lat 1977 pokazała zamiłowanie Allena do komedii, dramatu i romansu. To była dramatyczna zmiana dla reżysera, ale bardzo dobrze przyjęta: Roger Ebert zauważył kiedyś, że Annie Hall jest ulubionym filmem Woody'ego Allena „prawie wszystkich”.
Rzeczywiście, Annie Hall wyróżnia się jako najzabawniejszy, najsłodszy i no cóż, najlepszy film Woody'ego. Pokonał nawet Gwiezdne Wojny na rozdaniu Oscarów, zdobywając nagrodę dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera, najlepszego scenariusza i najlepszej aktorki za wspaniałą kreację tytułowej bohaterki przez Diane Keaton. Odciski palców filmu można było zobaczyć na wielu komediach romantycznych.