Tragedia, smutek i czujne oczy: historia trudnego dzieciństwa księcia Williama — 2025

Jako syn najsłynniejszej kobiety świata, dzieciństwo księcia Williama odbyło się w centrum uwagi. Jednak nie zawsze czuł się komfortowo w jego blasku. Jego Królewska Wysokość Książę William Arthur Philip Louis po raz pierwszy wystąpił publicznie 20 godzin po urodzeniu, 21 czerwca 1982 r., w szpitalu St. Mary’s w Londynie. A świecąca księżna Diana , 20 w tym czasie, wyszedł ze szpitala ubrana w przyciągającą wzrok niebieską sukienkę w kropki. Trzymała swojego nowo narodzonego syna obok męża, księcia Karola. Ludzie na ulicy przed szpitalem wybuchli brawami, gdy przyszły monarcha miał swój debiut, a aparaty błyskały, gdy fotografowie krzyczeli, by zwrócić na siebie uwagę nowej mamy.

mam koniec, ale nie mam zagadki na początku

Chociaż księżna Walii – była asystentka w przedszkolu – nie mogła być szczęśliwsza, że ​​została matką, jej relacje z najstarszym synem królowej Elżbiety II nie układały się dobrze już po roku ich małżeństwa. Od narodzin Williama para kłóciła się między innymi o to, jak wychowywać dzieci. Charlesa wychowywały nianie. Jego matka monarcha, królowa Elżbieta, i jej mąż, książę Filip, przyjęli rodzicielskie podejście bez angażowania rąk. Diana, która również dorastała jako uprzywilejowane dziecko, była zdeterminowana, aby jej dzieci nie były wychowywane przez inne osoby.

Nonkonformistyczne podejście księżnej Diany do macierzyństwa

Diana złamał królewski protokół jako matka karmiąca piersią Williama i jego brata, księcia Harry’ego, który przybył na świat dwa lata później. Ułożyła swój harmonogram wokół swoich chłopców. Nalegała nawet, aby 9-miesięczny William towarzyszył jej i Karolowi podczas królewskiej wizyty w Australii i Nowej Zelandii, zamiast zostawiać go w Wielkiej Brytanii. Kiedy dorastali, Diana starała się także pokazywać chłopcom, jak wygląda życie innych. Obejmuje to wizyty w schroniskach dla bezdomnych i podróż metrem (londyńskim metrem).

Bardzo chciała, żebyśmy zobaczyli surowość prawdziwego życia – wspominał William w 2012 roku w ABC. I nie mogę jej za to wystarczająco podziękować, ponieważ rzeczywistość mocno gryzie i była to jedna z najważniejszych lekcji, jakich się nauczyłam, pokazująca, jak szczęśliwi i uprzywilejowani jest tak wielu z nas – zwłaszcza ja.

Próba normalności

Diana, opisywana przez swoich chłopców jako duże dziecko w głębi serca, dbała również o to, aby William i Harry dobrze się bawili. Zabierała ich na burgery do McDonald’s, chodziła do parków rozrywki (gdzie książęta ustawiali się w kolejce do przejażdżek), jeździła na narty (kiedyś Diana zbeształa paparazzi za wtrącanie się w jej prywatny czas z synami). i lubił jazdę konną. Pod naciskiem Diany William został pierwszym następcą tronu, który uczęszczał do szkoły publicznej.

Książę uczęszczał do Wetherby School w Londynie i Ludgrove School niedaleko Berkshire. W Ludgrove zanurzył się w lekkoatletyce, w tym koszykówce, piłce nożnej, pływaniu i biegach przełajowych. W wieku 13 lat został przyjęty do Eton College niedaleko Windsoru. Decyzja o wysłaniu go do Eton była kontrowersyjna. Stało się tak, ponieważ byli członkowie rodziny królewskiej – w tym Karol, książę Filip oraz wujowie i kuzyni Williama – uczęszczali do Gordonstoun w Szkocji. Jednak zarówno brat, jak i ojciec Diany pojechali do Eton. Zanim William się zapisał, Diana i Charles już się rozstali. Ich drogi rozeszły się w 1992 roku po oskarżeniach o niewierność po obu stronach. Jednak napięcie między nimi nadal rosło.

Obrończyni Jego Matki

Zarówno William, jak i Harry byli boleśnie świadomi trudnych relacji ich rodziców, a William był bardzo opiekuńczy w stosunku do swojej matki. Obaj chłopcy przeżyli to, co działo się na co dzień, biograf Diany Andrzej Morton powiedział w 2017 roku. William był powiernikiem i pocieszycielem swojej mamy do tego stopnia, że ​​gdy Diana płakała, William przepychał chusteczki przez drzwi łazienki.

W wieku 9 lat zarezerwował nawet stolik w ulubionej restauracji swojej matki, żeby ją rozweselić. Pięć lat później poradził Dianie, aby zgodziła się na pozbawienie jej tytułu Królewskiej Wysokości – co było dla rodziny królewskiej kwestią sporną – aby mogła sfinalizować utknęły w martwym punkcie postępowanie rozwodowe. Podobno nadal będziesz mamą.

Obserwując, przez co przechodziła jego matka, u Williama rozwinęła się przez całe życie nienawiść do paparazzi. Brat Diany, Charles Spencer, opisał ją jako najbardziej ściganą osobę współczesności. Wierzę, że płakała bardziej z powodu wtargnięcia prasy niż z czegokolwiek innego w jej życiu, powiedział William w dokumencie BBC z 2017 roku Diana, 7 dni . Została poddana leczeniu, które, szczerze mówiąc, w dzisiejszych czasach ludzie uznaliby za całkowicie przerażające.

Chociaż tabloidy i pałac doszły do ​​porozumienia, aby zapewnić Williamowi prywatność w Eton, nie można było go chronić przed innymi studentami. Tak więc w 1996 roku, kiedy brytyjska gazeta opublikowała zdjęcia Diany opalającej się topless w Hiszpanii, uczniowie zaczęli dokuczać Williamowi. 14-letni książę nazwał matkę zdenerwowaną, prezes Condé Nast Britain – i wieloletni przyjaciel Diany – Nicholas Coleridge napisał w swoich wspomnieniach z 2019 roku: Błyszczące lata, Diana . Według książki inni chłopcy naśmiewali się z rozmiaru jej piersi. Pomimo dokuczań William zachował koncentrację i dobrze radził sobie w szkole.

Dobrze prosperujący student

William został kapitanem drużyny piłkarskiej, brał udział w piłce wodnej i osiągał doskonałe oceny. Szczególnie wyróżniał się z geografii i historii sztuki. Mieszkał w jednym z 25 domów na terenie kampusu wraz z około 50 innymi studentami. Jak wszyscy jego koledzy z klasy, miał prywatny pokój, który ozdobił niebiesko-białymi zasłonami. Kuchnia w placówce była wspólna i William spędzał czas na nauce gotowania z rówieśnikami. Na zdjęciach księcia opublikowanych, gdy skończył 18 lat, wyraźnie widać, że nauczył się od mamy, aby cieszyć się normalnym życiem, póki mógł.

Jednak kiedy ukończył szkołę, księżniczki nie było na miejscu, aby być świadkiem tego kamienia milowego. Trzy lata wcześniej, 31 sierpnia 1997 r., 36-letnia Diana zginęła w Paryżu po tym, jak samochód, którym jechała, rozbił się podczas próby ucieczki przed paparazzi. (Kierowca Diany, Henri Paul, i jej chłopak, Dodi al Fayed, również zginęli.) William, wówczas 15-letni, i Harry, lat 12, byli z ojcem w zamku Balmoral w Szkocji, kiedy usłyszeli.

Tragedia, która wstrząsnęła światem

Życie zmienia się, takie jakie znasz, i nie ma dnia, w którym nie myślałbyś o tym, kogo straciłeś, napisał później William w Codzienna poczta o stracie. Tragedia nie tylko zmieniła życie Williama na zawsze, ale także wstrząsnęła monarchią. Opinia publiczna obwiniła księcia Karola za śmierć Diany. Jednocześnie pragnęli pocieszenia ze strony królowej, która przez sześć dni nie mówiła publicznie o tragedii. 5 września 1997 r. w końcu zwróciła się do narodu i po raz pierwszy nazwała siebie babcią. Dzięki temu świat mógł zobaczyć bardziej ludzką stronę tej zwykle stoickiej postaci. Tymczasem ówczesny premier Wielkiej Brytanii Tony Blair zasłynął mianem Diany Księżniczki Ludu.

W Pałacu św. Jakuba William i Harry, ich ojciec, dziadek i brat Diany przeszli w procesji za trumną Diany do słynnego londyńskiego Opactwa Westminsterskiego, ubranego w królewski sztandar i zwieńczonego białymi kwiatami od jej synów. William później opisał to doświadczenie jako jedną z najtrudniejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobiłem. Dianie nie urządzono pogrzebu państwowego, ale upamiętniono ją podczas królewskiego uroczystego nabożeństwa. Obejrzało go 2,5 miliarda widzów na całym świecie.

Podążanie śladami swojej Matki

William opisał wpływ utraty matki w tak młodym wieku jako ból jak żaden inny. Smutek pozwolił mu jednak otworzyć się na temat własnych problemów ze zdrowiem psychicznym i zachęcić innych, aby zrobili to samo. Poczułam, jak narasta we mnie, i czułam, że będzie to zbierać żniwo i stanowić prawdziwy problem. ujawnione w 2019 roku . Wszyscy możemy utożsamić się ze zdrowiem psychicznym: widzimy je na co dzień wokół nas. Musimy po prostu powiedzieć: „Porozmawiajmy o tym”. Musimy przeznaczyć tę chwilę czasu, aby się z tym uporać, zanim przejdziemy dalej.

I ruszaj dalej, tak zrobił. Po ukończeniu studiów w Eton w 2000 roku William zrobił sobie rok przerwy. Był zdecydowany pójść w ślady Diany i zaangażować się w działalność humanitarną. Chciałem zrobić coś konstruktywnego, powiedział. Pomyślałem, że to sposób na pomoc ludziom i poznanie całej gamy różnych ludzi.

Podczas roku wolnego William odwiedził Belize. Tutaj spał w hamaku i jadł racje wojskowe wraz z Gwardią Walijską. Po powrocie do Wielkiej Brytanii pracował na farmie mlecznej. Udał się także do Kenii, Tanzanii i Botswany, aby prowadzić działalność charytatywną i przez 10 tygodni pracował dla organizacji charytatywnej Raleigh International w Chile, zajmującej się zrównoważonym rozwojem. Wolny czas spędzał na pieszych wędrówkach, pływaniu kajakiem, a nawet całymi dniami mieszkał w namiocie na odległej plaży. Podczas pobytu w Chile uczył dzieci języka angielskiego i zajmował się pracą fizyczną.

Robić różnicę

W ten sposób faktycznie zmieniasz życie innych ludzi, powiedział o swojej podróży. Jednocześnie zapraszają do swoich domów. To pomysł dogadania się z kimś, nawet jeśli istnieje bariera językowa. Wszyscy tutaj są bardzo przyjacielscy, świetnie się dogadujemy i nie potrzeba słów.

William bez wahania podjął się każdego zadania – niezależnie od tego, czy było ono duże, czy małe – pracując wydajnie i jako lider. William radził sobie bardzo dobrze i uderzyło mnie w nim to, jak bardzo był normalny, powiedział kierownik logistyki wyprawy Graham Hornsey w Katie Nicholl książka, Kate: Przyszła królowa . Powiedział, że chce być traktowany jak wszyscy inni i rzeczywiście tak było. Kiedy widziałeś, jak czyści toalety, nie było to dla kamer, on naprawdę czyścił toalety.

Jesienią 2001 roku książę rozpoczął studia na Uniwersytecie St. Andrews w Szkocji. Złamało to 150-letnią tradycję królewską. Większość członków rodziny studiowała w Oksfordzie lub Cambridge – w tym książę Karol, wujek Williama, książę Edward i pradziadek król Jerzy VI. William jednak wybrał historyczny uniwersytet ze względu na swój prestiżowy program artystyczny (choć później zmienił kierunek z historii sztuki na geografię). Nie wiedział, że wkrótce się spotka miłość jego życia .

Wersja tego artykułu ukazała się w naszym partnerskim magazynie Kate.