Jak umarł Elvis? Prawdziwa historia śmierci Elvisa Presleya – i tych, których po sobie pozostawił — 2025

Dzięki niezapomnianej prezencji scenicznej, wyrazistemu głosowi i zaraźliwej energii muzyka i legendarna osobowość Elvisa Presleya nadal inspirują i urzekają publiczność na całym świecie – nawet 45 lat po jego przedwczesnej śmierci. Dziedzictwo króla rock’n’rolla kontynuują nie tylko fani, ale także jego bliscy, w tym jego była żona Priscilla, która jest siłą napędową otwierając Graceland , domu Elvisa, publicznie. I kilka dni wcześniej jej własne odejście w styczniu 2023 r. jego córka Lisa Marie była na widowni Złotych Globów, wspierając film biograficzny swojego ojca, Elvisa . Ale dla wszystkich, którzy za nim tęsknią, niesprawiedliwość jego straty wciąż sprawia, że ​​zastanawiamy się: jak naprawdę umarł Elvis? Tutaj spacerujemy ścieżką wspomnień, odkrywając prawdę.

Wspominając wczesne lata Elvisa

Urodzony 8 stycznia 1935 roku w Tupelo w stanie Mississippi, Elvis dorastał w otoczeniu muzyki gospel, country i bluesa, która położyła podwaliny pod jego wyjątkowe brzmienie. Jego miłość do muzyki zaczęła się w młodym wieku i wkrótce wyruszył na ścieżkę, która uczyniła go powszechnie znanym i trwałą ikoną. Przełom w twórczości Presleya nastąpił w 1954 roku, kiedy nagrał cover Arthura Crudupa W porządku w Sun Studio w Memphis. Piosenka była prezentacją jego fuzji rockabilly, mieszanki rytmu i bluesa z wpływami country, i od razu stała się hitem, dzięki czemu znalazł się w centrum uwagi. Surowy talent Elvisa w połączeniu z jego urodą i magnetyczną prezencją sceniczną sprawiły, że stał się sensacją wśród nastolatków, których pociągał jego buntowniczy styl i dynamiczne występy.

W połowie lat pięćdziesiątych popularność Elvisa gwałtownie wzrosła hity z czołowych miejsc list przebojów , w tym Heartbreak Hotel, Hound Dog i Jailhouse Rock. Jego muzyka ucieleśniała ducha młodzieńczego buntu i ekscytacji nową erą. Jednak jego charakterystyczne, poruszające biodrami ruchy taneczne wywołały kontrowersje i wzbudziły zarówno uwielbienie, jak i krytykę.

Elvisa w 1955 r. Źródło: Snap/Shutterstock

Sukces Presleya wykraczał poza przemysł muzyczny. Wywarł znaczący wpływ na przemysł filmowy, występując w serialach udane filmy , takie jak Love Me Tender, Jailhouse Rock i Blue Hawaii. Chociaż filmy te często prezentowały jego talenty performerskie, stanowiły także platformę dla jego muzyki, a towarzyszące im ścieżki dźwiękowe konsekwentnie zdobywały szczyty list przebojów.

Gwiazda płonąca zbyt jasno

Karzący harmonogram pracy, który utrzymywał przez dziesięciolecia, oraz intensywny stres towarzyszący jego statusowi ponadprzeciętnej gwiazdy sprawiły, że przez większość swojego dorosłego życia znajdował się pod ciągłą presją. Wymogi związane z karierą Elvisa, jego ciągłe trasy koncertowe i urok przemysłu rozrywkowego nadwyrężyły jego małżeństwo z Priscillą. Po 14 latach spędzonych razem ostatecznie rozstali się i 9 października 1973 r. oficjalnie rozwiedli, ale pozostali w dobrych stosunkach, ponieważ byli współrodzicami ich córki Lisy Marie.

Elvisa, Lisy Marie i Priscilli. Źródło: Ramey Photography/MATERIAŁY ARCHIWALNE/MEGA

W 1976 roku stan emocjonalny króla rock’n’rolla stawał się niebezpiecznie napięty. Miał paranoję, depresję, stany lękowe i coraz bardziej uzależniał się od tabletek, zażywając amfetaminę, która dodała mu energii, i barbiturany, które pomagały mu zasnąć.

Choć wielu obwiniało jego menadżera, pułkownika Toma Parkera, za zachęcanie Elvisa do zażywania leków na receptę, został on wprowadzony do amfetaminy przez sierżanta armii. W ostatnich latach jego życia uzależnienie Elvisa wymknęło się spod kontroli do tego stopnia, że ​​zaczął podróżować Doktor Nick, lekarz nazwiskiem George Nichopoulos , który niósł trzy walizki tabletek, aby upewnić się, że będzie w stanie spełnić farmakologiczne żądania Elvisa.

Samotna spirala spadkowa

Według pielęgniarki Elvisa, Letitii Henley, był on nieszczęśliwy, przygnębiony starzeniem się i brakiem kobiety, którą kochał. Tęsknił za Priscillą. Większość czasu w Graceland spędzał zaszywszy się w Pokoju Dżungli. Odmówił prośbom swojej wytwórni płytowej, aby zapuściła się do studiów nagraniowych. Z tego powodu RCA zorganizował wysłanie do jego domu mobilnej ciężarówki nagrywającej. To właśnie tam, w październiku 1976 roku, Elvis nagrał swoje ostatnie sesje studyjne. Moody Niebieski , wydany w lutym 1977, zawiera miażdżący emocjonalnie utwór She Thinks I Still Care. Słychać, jak bardzo cierpiał Elvis.

Występy Elvisa w latach 70. Źródło: Raoul Gatchalian/Shutterstock

Krótko przed śmiercią trzech jego bliskich przyjaciół i byłych ochroniarzy — Red West, Sonny West i David Hebler — napisało książkę pt. Elvis: Co się stało? , w którym ujawnili jego nadużywanie narkotyków. Elvis był załamany tym, co uznał za zdradę i podobno zaczął komponować notatki samobójcze. Napisał do swojego przyjaciela Joe Esposito, mówiąc: Mam dość życia.

Wiedział, co robi, powiedziała później jego była żona, Priscilla Presley. Ludzie pytają: „Dlaczego nikt nic nie zrobił?” Cóż, to nieprawda. Ludzie z wewnętrznej grupy tak zrobili, ale nie powiedziałeś Elvisowi, co ma robić.

Chwile przed końcem

W listopadzie 1976 roku Elvis i jego czteroletnia dziewczyna, Linda Thompson, zakończyli swój związek. Królowa piękności, która była siłą stabilizującą w życiu Elvisa, chciała bardziej normalnego życia. Piosenkarz nie był długo sam. Kilka miesięcy później oświadczył się 21-letniej aktorce Ginger Alden i włożył jej na palec pierścionek zaręczynowy o wartości 70 000 dolarów.

9-letnia córka Elvisa, Lisa Marie, była w domu w Graceland ze swoim tatą 16 sierpnia 1977 roku. Wcześniej tego ranka dopilnował w ostatniej chwili szczegółów swojej trasy koncertowej – miał lecieć do Portland w Maine, tego wieczoru na występ 17-tego, po czym o 7 rano udał się do swojego głównego apartamentu, aby trochę odpocząć.

To Ginger znalazł Elvisa leżącego na podłodze w łazience około 14:00. W swojej książce Elvis i Ginger: Narzeczona i ostatnia miłość Elvisa Presleya w końcu opowiada swoją historię Alden napisał, że jego ramiona leżały na ziemi, blisko boków, dłońmi skierowanymi do góry. Było jasne, że od chwili, gdy wylądował na podłodze, Elvis się nie poruszył. Delikatnie odwróciłem jego twarz w swoją stronę. Z nosa wyleciał mu lekki podmuch powietrza. Czubek języka miał zaciśnięty między zębami, a twarz pokryła plamami. Delikatnie uniosłam jedną powiekę. Jego oczy patrzyły prosto przed siebie i były krwistoczerwone.

Tragedia, która wstrząsnęła światem

Fotografia z obiektywem/Shutterstock

Nieprzytomna gwiazda, która w 1973 roku dwukrotnie przedawkowała barbiturany, została przewieziona karetką do szpitala Baptist Memorial Hospital z powodu poważnych zaburzeń oddechowych. O godzinie 15:30 stwierdzono zgon z powodu zatrzymania akcji serca. Choć media nie od razu zagłębiły się w szczegóły przyczyny jego śmierci, w tabloidach wciąż krążyło mnóstwo spekulacji. Raport toksykologiczny ze śmierci Elvisa wykazał obecność w jego krwi kilku opiatów: Dilaudid, Demerol i Percodan, a także quaaludes i kodeina. (Jego ojciec, Vernon Presley, miał zapieczętowaną sekcję zwłok na 50 lat, do 2027 r.)

W 1980 roku dr Nickowi postawiono 11 zarzutów dotyczących nadmiernego przepisywania leków. Został jednak uniewinniony po tym, jak lekarz sądowy zeznał, że Elvis zmarł na chorobę serca. Jednak w 1995 roku Komisja Lekarska Tennessee trwale odebrała Nichopoulosowi licencję lekarską po tym, jak ponownie postawiono mu zarzuty przepisywania leków w nadmiernych ilościach.

Ale narkotyki mogły nie być jedyną przyczyną pogorszenia się stanu zdrowia króla. Niezależnie od tego, czy były one przyczyną, czy skutkiem problemów emocjonalnych Elvisa, jego problemy z jedzeniem i wagą zaczęły wymykać się spod kontroli. Wychowany na kuchni południowej, bez wątpienia znajdował pocieszenie w potrawach znanych mu z dzieciństwa. Jednym z jego ulubionych posiłków była długa na stopę bułka nadziewana boczkiem, masłem orzechowym i galaretką (około 8000 kalorii) oraz przekąski o północy, takie jak hamburgery i chleb smażony w głębokim tłuszczu. Zła dieta zrobiła swoje.

czarodziej z krainy oz wiedźma

Świat opłakuje stratę Elvisa

W ciągu godziny od śmierci Elvisa fani zaczęli gromadzić się przed Graceland, a wiadomości trafiały na pierwsze strony gazet w całym kraju i na całym świecie. 17 sierpnia ponad 50 000 pogrążonych w żałobie fanów tłoczyło się pod bramą Graceland w nadziei, że zobaczą otwartą trumnę Elvisa w holu i złożą jej wyrazy szacunku. Ci, którym udało się dojrzeć Elvisa, przeżyli szok. Mężczyzna, którego widzieli leżący w trumnie, nie wyglądał już jak wysportowany i wysportowany idol poranka, który stał się największą gwiazdą na Ziemi. Zamiast tego było jasne, że ostatecznie Elvis był aż nazbyt ludzki. Cierpiał na wszystkie słabości i wady, które dotykają zwykłych ludzi: lęki, depresję i samotność. Innymi słowy, był człowiekiem, tak jak my wszyscy.

Żałobnicy na nabożeństwie żałobnym Elvisa Prestleya w 1977 r. Źródło: James Gray/Daily Mail/Shutterstock

Ci, których pozostawił

Elvis był kochającym ojcem dla swojej córki, Lisy Marie Presley. Kiedy Lisa Marie podrosła na tyle, że mogła mówić, był nią bezgranicznie oczarowany. Jego miłość do córki była bezgraniczna, obsypywał ją uczuciem i ekstrawaganckimi prezentami. Prawdę mówiąc, trudno było mu odmówić i często ulegał jej zachciankom. Według macochy Elvisa, Dee, nie tylko zabierał ją do zoo i parku i robił rzeczy, które robią zwykli tatusiowie. Elvis miał tendencję do pozwalania Lisie na więcej niż Cilla.

Byłem osobą dyscyplinującą, Priscilla powiedziała Opiekun . I były chwile, kiedy Lisie się to nie podobało, ale nie można żyć bez granic. Lisa Marie miała zaledwie 9 lat, kiedy zmarł Elvis, ale jej miłość do ojca nigdy nie osłabła, nawet gdy dorosła i dowiedziała się więcej o jego skomplikowanym życiu. Myślę, że uwielbienie z dzieciństwa zostaje uwięzione na zawsze i nic nie jest w stanie tego zmienić, ona powiedziała Różnorodność . A potem, z drugiej strony, przechodzę przez to, z czym sobie poradziłam i wiem, przez co przeszedł on, a im jestem starsza, tym bardziej mogę utożsamić się z przeszkodami, jakie miał i obawami, jakie miał miał. Mogę się z nimi utożsamić bardziej, o wiele bardziej.

Jego miłość do Lisy Marie

Lisa Marie, która wcześniej zmagała się z problemami jej śmierć w styczniu 2023 r , ciąg dalszy, Rozumiem więcej, gdy jestem starszy. Był całkiem młody [kiedy umarł]. Nie mogę więc powiedzieć, że wiedziałem dużo w wieku 42 lat ani że wiem dużo teraz. Ale wiem, że nie wiem wszystkiego. Wiem, że wiele przeszedł i… Zawsze mam takie myśli w głowie. Zawsze tam jest. Wiem, że zawsze mnie wspierał. I to w pewnym sensie ustało; Nigdy więcej tak nie miałem.

Elvisa, Priscilli i Lisy Marie. Źródło: zdjęcie: Moviestore/Shutterstock

Lisa Marie opisała swojego ojca w: Wywiad z 2021 r Ekspres dzienny jako przytłaczająco wspaniały i potężny — a czasem mroczny, w zależności od nastroju. Tym właśnie był dla mnie, gdy byłem dzieckiem – tą ogromną, elektryzująco potężną, wielką, piękną obecnością. Zawsze było dużo zabawy. Nie ma ani jednego złego wspomnienia. Zawsze było dużo energii i życia w domu . Był bardzo złośliwy. Wszystko, co mój ojciec dla mnie zrobił lub dał, było zrobione z miłości.

Smutek ojca

Elvis pozostawił także swojego ojca, Vernona Presleya, po jego śmierci. Pomimo krótkiego pobytu w więzieniu, gdy Elvis miał 3 lata, który pozostawił rodzinę w trudnej sytuacji, Vernon pozostał ważną postacią w życiu Elvisa. W 1977 roku Vernon podzielił się bolesnym listem z Dobre gospodarowanie w związku ze śmiercią syna.

Młody Elvis z rodzicami. Wiadomości Trójkąta/MEGA

Zaczyna od opowieści o narodzinach Elvisa, podczas których on i jego żona nie byli świadomi, że jest w ciąży z bliźniakami. Kiedy pierwsze dziecko, któremu nadano imię Jesse, urodziło się martwe, przybycie Elvisa było dla nich zaskoczeniem. Vernon dalej opisuje różne kamienie milowe i wspomnienia Elvisa przez całe jego życie, ale zakończyłem jedną ostatnią nutą: …Jestem bardziej załamany, niż mogę wyrazić śmiercią Elvisa, ale pociesza mnie pewna świadomość, że mój syn był darem od Boga i jego życie było zawsze w rękach Boga . Z jednej strony życzyłabym mu, aby żył wiecznie, jednak wiem, że jego przedwczesna śmierć, podobnie jak całe jego życie, była częścią planu Bożego. Dziękuję Bogu, że pobłogosławił mnie takim synem.

Wersja tego artykułu ukazała się w naszym partnerskim magazynie Elvis: Tribute to a Legend w 2022 roku.