„I Am… I Said” to piosenka napisana i nagrana przez Neila Diamonda. Piosenka została wydana jako singiel 15 marca 1971 roku i odniosła sukces, powoli wspinając się na listy przebojów. Następnie w maju 1971 roku szybko urósł do czwartego miejsca na liście Billboardu w USA. Napisanie piosenki zajęło Neilowi cztery miesiące. Piosenka poetycko opisuje, w jaki sposób piosenkarz zaginął wówczas między dwoma światami, wyjaśniając przeciąganie liny między życiem w Los Angeles a życiem w Nowym Jorku; wszystkie za i przeciw. Zwrotki zaczynają się cicho w niskim zakresie wokalu, on śpiewa przez połowę czasu. W utworze znajduje się miękka rockowa gitara i lekkie smyczki, a jego delikatny głos grucha. Zanim refren osiąga punkt kulminacyjny, wokale są znacznie głośniejsze i wznoszą się o kilka oktaw, do środka dochodzi sekcja dęta, a gra na perkusji staje się cięższa. Piosenkarz jeszcze bardziej niepewny: ta piosenka pochodzi z okresu terapii w Los Angeles.
„Jestem… Powiedziałem”
aparaty do zarysowań i wgnieceń albany nyLos Angeles jest w porządku, słońce świeci przez większość czasu
A uczucie to „wyluzuj”
Rosną palmy, a czynsze są niskie
Ale wiesz, że ciągle o tym myślę
Wracam
Cóż, urodziłem się i wychowałem w Nowym Jorku
Ale w dzisiejszych czasach,
Zgubiłem się między dwoma brzegami
Los Angeles jest w porządku, ale nie ma go w domu
Dom Nowego Jorku,
Ale to już nie jest moje
„Jestem”… powiedziałem
Nikogo tam nie ma
I w ogóle nikt nie słyszał
Nawet krzesło
„Jestem”… zawołałem „Jestem”… powiedziałem
I jestem zagubiony i nie mogę
Powiedz nawet dlaczego
Pozostawiasz mnie wciąż samotnego
abby and brittany hensel news
Czy kiedykolwiek czytałeś o żabie
Kto marzył o zostaniu królem
A potem stał się jednym
Cóż, z wyjątkiem nazwisk
I kilka innych zmian
Jeśli mówisz o mnie
Historia jest taka sama
Ale mam w sobie pustkę
I próbowałem
Ale nie pozwoli mi odejść
I nie jestem człowiekiem, który lubi przeklinać
Ale nigdy mnie to nie obchodziło
Za dźwięk samotności
„Jestem”… powiedziałem
Nikogo tam nie ma
I w ogóle nikt nie słyszał
Nawet krzesło
„Jestem”… Płakałem
„Jestem”… powiedziałem
I jestem zagubiony i nie mogę
Powiedz nawet dlaczego
„Jestem”… powiedziałem
„Jestem”… Płakałem
„Jestem”… powiedziałem
Artur Złotych Dziewcząt
„To była z mojej strony świadoma próba wyrażenia tego, o czym były moje marzenia, o jakich aspiracjach i o co mi chodziło. I bez wątpienia pochodziło to z moich sesji z analitykiem ”- mówi Neil.
Inną inspiracją, którą Diamond miał dla tej piosenki, była nieudana próba Neila do filmu o życiu i śmierci późnego komiksu Lenny'ego Bruce'a. Według wywiadu przeprowadzonego z Neilem Diamondem i dziennikarzem Davidem Wildem, wysiłki, jakie Neil włożył, by skierować Lenny'ego Bruce'a, wywołały tak intensywne uczucia, że spędził trochę czasu w klinice.