W latach trzydziestych XX wieku powstała nowa agencja rządowa znana jako Federalne Biuro ds. Narkotyków (FBN) pod kierownictwem pierwszego komisarza, Harry'ego Anslingera. Anslinger jest znany z rozpoczęcia pierwszej wielkiej „wojny z narkotykami”, skierowanej głównie do opioidów i konopie indyjskie posługiwać się. Anslinger jest również znany ze swoich rasistowskich komentarzy i nienawiści do muzyki jazzowej. Powszechnie uważa się, że Anslinger wykorzystał swoją „wojnę z narkotykami” do nieproporcjonalnego ataku na imigrantów i osoby kolorowe.
Wyraźny przykład odmiennego traktowania celebrytów uzależnionych od narkotyków można zobaczyć w Billie Holiday i Judy Garland . Holiday był afroamerykańską piosenkarką jazzową, która dorastała w biedzie. Garland była białą aktorką z klasy średniej i piosenkarką. Holiday i Garland cierpieli na poważne uzależnienia i alkoholizm. Jednak ich rasa, klasa i rodzaj zażywania narkotyków spowodowały ogromną różnicę w ich traktowaniu przez prawo i media.
Różne leki… Różne traktowanie przez FBN
Ostrzeżenie przed używaniem konopi / Flickr
Chociaż Holiday i Garland cierpieli na nałóg, rodzaje narkotyków, których używali, były różne. Przeważnie wakacje używane narkotyki, takie jak marihuana , heroina i kokaina. FBN było szczególnie zainteresowane wykorzystaniem opioidów, takich jak heroina, w celu ograniczenia szerzącego się uzależnienia w USA. Anslinger miał również osobistą awersję do konopi indyjskich, chociaż podobno nie była ona tak niebezpieczna jak opioidy. Przyczyniło się to do tego, że Holiday stał się celem FBN. Była celebrytką, która zażywała te same narkotyki, które tak bardzo chcieli pozbyć się. Jako przykład posłużyły wakacje.
ZWIĄZANE Z: Brudne sekrety Starego Hollywood
Beverly Hills 90210 Shannen doherty
Z drugiej strony Judy Garland nadużywała leków na receptę, takich jak amfetaminy i barbiturany. W tamtych czasach nie było wiadomo, że amfetaminy powodują uzależnienie i często przepisywano je w celu leczenia wielu dolegliwości. Amfetaminy były nawet obecne w tabletkach odchudzających. Ponieważ posiadanie przez Garland tabletek na receptę nie było technicznie nielegalne, władze zostawiały ją samą. Oprócz, utrzymanie jej wizerunku było sprawą najwyższej wagi.
Czynniki rasowe
Wakacje w Carnegie Hall / Flickr
Byłoby całkowicie naiwnością sugerowanie, że różnica w traktowaniu Holidaya i Garlanda nie ma nic wspólnego z czynnikami rasowymi lub społeczno-ekonomicznymi. Zażywanie narkotyków przez Garland została pominięta w mediach, aby zachować jej obraz niewinności. Ten wizerunek był kluczowy dla jej kariery. Kiedy Anslinger dowiedział się o zażywaniu narkotyków Garland, nalegał, aby MGM wysłała ją do sanatorium, powiedzenie , „Uważałem ją za dobrą kobietę, która znalazła się w sytuacji, która może ją tylko zniszczyć”. Anslinger postanowił nie prześladować jej za używanie narkotyków.
Holidayowi nie przyznano tej łagodności. Była piosenkarką jazzową, nieskruszoną czarnoskórą i otwarcie zażywała narkotyki i alkohol. Z tych powodów Holiday stał się celem krucjaty Anslingera przeciwko narkotykom. W odcinku „Reefer Madness Pt. 2 ” z Teorie spiskowe, Podcast omawia debiut Holiday piosenki „Strange Fruit” w 1939 roku. Holiday otrzymała groźbę od FBN, ostrzegając ją, by nie zaśpiewała ponownie tej piosenki ani nie była badana pod kątem zażywania narkotyków. Jak na ironię „Dziwny owoc” nie miał nic wspólnego z zażywaniem narkotyków. Zamiast tego ubolewał nad linczami Afroamerykanów na Południu. Po latach prześladowania przez FBN, w końcu byli w stanie postawić Holidayowi zarzuty narkotykowe. W 1947 roku została skazana na rok więzienia. Po jej uwolnieniu nadal była nieustępliwie celem FBN.
Jej przedwczesna śmierć
Pamiątki świąteczne i wianki / Flickr
W 1959r Holiday zmarł z powodu niewydolności serca i płuc w nowojorskim Metropolitan Hospital . Podczas pobytu w szpitalu Anslinger nakazał agentom FBN, aby przykuli ją do łóżka szpitalnego za posiadanie narkotyków. Prześladowano ją aż do śmierci w wieku 44 lat. Media o śmierci Holiday koncentrowały się na jej uzależnieniu i trudnym dzieciństwie. Pustynne słońce odnotowany że Holiday „zaniedbała swoje zdrowie”, a Time Magazine zamieścił tylko dwa zdania na jej nekrolog.
W przeciwieństwie, Śmierć Garland w 1969 roku został oznaczony stronicami i stronicami nekrologów. Jej przedawkowanie postrzegano jako tragiczne zakończenie niespokojnego życia, ale nie obarczano jej winą za walkę z nałogiem. W porównaniu z Holidayem, śmierć Garlanda była bezpośrednio związana z przedawkowaniem barbituranów. Jednak z wielu powodów Holiday była demonizowana z powodu jej uzależnienia od narkotyków. Jej śmierć była naznaczona poczuciem winy za uzależnienie, które nękało jej życie. Była celem, zamiast zaoferować pomoc, aby go pokonać.
Kliknij, aby przejść do następnego artykułu